Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Ενα ευχαριστώ είναι πολύ μικρό και λίγο ....

Οι μέρες μπορώ να πώ πλέον πως κυλούν ήρεμα (επιτέλους) πηγαίνω καθημερινά για το ψήσιμο μου στον Άγιο Σάββα το οποίο παίρνει λίγο . Επιτέλους είμαι ήρεμη ... Οσο γίνεται δηλαδή . Μου έκαναν και μια αξονική θωρακος η οποία ήταν καθαρή.. Και βοήθησε πολυ να ηρεμήσω ... Τώρα έχουν μείνει μόνο οι πόνοι στα ισχυα που ξεκίνησαν απο την τελευταία θεραπεία ... Απ οσο μου λένε είναι απο τα φάρμακα και αργούν να περάσουν οι πόνοι .
Είμαι σχετικά φουσκωμένη απ τις κορτιζονες δηλ ενώ είμαι 65 κιλά μοιαζω για 70 .. Μαλλάκια δειλά- δειλά φουντωνουν και είναι πολυ μαλακά.. 
Κάθομαι και σκέφτομαι τον εφιάλτη που πέρασα και εκτός απ τη φρίκη που με πιάνει ... Σκέφτομαι πόσο ευγνώμων είμαι που ο μεγαλοδυναμος μου έστειλε τόσους ανθρώπους να με στηρίξουν ... Δεν έχω φίλους έχω αγγέλους....  Ο καθένας έβαλε το χεράκι του για να γίνω καλά χωρίς να το καταλαβαίνει ! Η μητέρα μου ! Η οποία προσπαθούσε ως συνήθως Μονή της να είναι δίπλα μου στα χειρότερα μου και παράλληλα να μην μου δείξει πως πονάει ... Εγω όμως την άκουγα να κλαίει στο τηλ που μιλαγε κλασσικά με όλο το σόι ... 
Αυτή κ αν πέρασε δύσκολα .... Εδώ εγω φρικαρω στην ιδέα πως θα πάθουν κάτι τα σκυλιά μου ... Πόσο μάλλον αν είχα παιδί ... Τώρα που λέμε για τα σκυλιά μου ... Το πόσο με στήριξαν αυτά τα πλάσματα δεν μπορω να το περιγράψω .. Αγρυπνοι φρουροί και τα 2!!! Οπότε ξεφυσουσα απ τους πόνους η σηκωνομουν απ τις εξαψεις ιδρωμενη και φρικαρισμενη με κοιτούσαν στα ματιά με αγωνία ! Έβλεπα την ανησυχία τους... Δίπλα μου οι ψυχουλες συνέχεια !
Την μεγαλύτερη ψυχολογική υποστήριξη την έλαβα απ τον πνευματικό μου ... Αν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος να με καθοδηγήσει πνευματικά θα είχα αρχίσει τα ψυχοφαρμακα ... Όταν ακούτε εξομολόγηση παει το μυαλο σας σε πορωμενους θρησκοληπτους αλλα δεν είναι έτσι ! Τελείται όντως μυστήριο και δεν μπορω να περιγράψω το συναίσθημα όταν φεύγεις απ την εκκλησία καθαρός οσο γίνεται ..ξαλαφρωσα , καθάρισα!!! Φυσικα δεν καθαρίζουμε ποτε εντελώς αλλα τουλάχιστον μου έδειξε τον δρόμο !!! 
Δεν θέλω να γράψω ένα ένα τα ονόματα των φίλων μου γιατι θα ξεχάσω κάποιον και δεν θέλω να αδικησω κανέναν ! 
Είστε όλοι ένας κ ένας !!!! Μου δώσατε αγάπη , κουράγιο , δύναμη , πιστέψατε σε εμένα τουλάχιστον έτσι δειχνατε ακόμα και στα χειρότερα κ αυτό ήταν που με κρατούσε στα πόδια μου !
Είστε φυλακές άγγελοι ! 
Αν και αυτός που ήταν δίπλα μου σε όλα συνέχεια !!!!! Και ζοριστηκε ψυχολογικα βλέποντας με στα πιο βαριά χάλια ήταν ο Βασίλης μου .... Αυτό το σπάνιο πλάσμα που είμαι πολυ ευγνώμων που με αγαπάει και είναι μαζι μου ακόμα μετα απο όλα αυτά .... 
Σας αγαπάω όλους με όλη την δύναμη της ψυχής μου !!!!!! Εύχομαι μόνο καλές και ευτυχισμένες στιγμές απο εδώ και στο εξής ... 
Μέσα απ την καρδιά μου ....