Ναι... Θεωρητικά και τυπικά όλα έχουν τελειώσει απ το καλοκαίρι. Ειμαι στην ανάρρωση . Τι έχει απομείνει ; Μέσα σε ενα χρόνο έγιναν τόσα μα τόσα πολλα !!!! Εγω όμως δεν ειμαι η ίδια έxω αλλάξει ολοκληρωτικά... Δεν θα ξαναγίνω ποτέ ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν, όσους και να απογοητεύει αυτο το γεγονός. Ναι το παραδέχομαι πως εχω βαρύνει. Δεν γίνεται να μην βαρύνεις μετά από κάτι τέτοιο. Οι δυσκολίες της ζωής μου δεν ξεκίνησαν από τον καρκίνο ... Υπάρχουν πάγια προβλήματα εδώ και χρόνια τα οποία δεν παίζει και να λυθούν . Κ όμως τα εχω δεχτεί όπως τα κακά χαρακτηριστικά που έχουμε πανω μας και δεν μας αρέσουν αλλα σιγα -σιγα τα αγαπάμε γιατι μας κάνουν ξεχωριστούς . Με μαθαίνει η κάθε δυσκολία ... Με εκπαιδεύει ... Μου μαζεύει τα λουριά να μην παίρνει το μυαλό μου αέρα και γίνομαι σκατοχαρακτήρας .. Εχω ακόμα φοβίες ότι και να με πονάει στο σώμα μου με τρομάζει ... Φοβάμαι να κάνω νέα αρχή μήπως αρρώστησω και φάω ξανά πίκρα και απογοήτευση ... Σκέφτομαι από τώρα τις εξετάσεις του Γενάρη .... Νομίζω πως η τόση μαυρίλα των 30 ετών και η καταθλιπτική τάση τελικά δεν φεύγει τόσο εύκολα από πανω μου.. Αναπολώ το παρελθόν οχι τις στιγμές αλλα το παιδί που τελικά έπαψα να ειμαι. Πάντα παλευα αλλα με μια απίστευτη ενέργεια και μια γλυκεια αφέλεια που πλέον δεν υφίσταται. Δεν μπορω να σκεφτώ παραπέρα από τον Γενάρη που εχω τις εξετάσεις ... Ειναι λογικό ; Τι θα κάνω στη ζωή μου ; Για ποιο λόγο έγινα καλα ; Δεν θέλω να απογοήτευσω κανέναν θέλω να ειμαι χρήσιμη ... Αυτο πρέπει να βγει σε καλο οχι μόνο για μένα όμως ... Πλέον όμως δεν θα προσφέρω σε αχάριστους ανθρώπους οχι γιατι δεν πρέπει αλλα αν εχω κάτι καλο να δώσω καλύτερα να το σπατάλησω κάπου που υπάρχει πραγματική ανάγκη .
Δεν μπορω να ξεχάσω ... 29 Νοέμβρη ήταν η πρώτη μου θεραπεία ... Οι παρενέργειες με έπιασαν μετά από 2 μέρες ... Επι 24 ώρες έκανα εμετό ... Δεν ήθελα να κάτσω μέσα... όμως ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου πως δεν θα με ρίξει ούτε ο πόνος ούτε οι Εμετοι και πήγαμε τοτε με την σχέση μου σ ενα φιλικό σπίτι ... Στον γυρισμο έξω από την πολυκατοικία μου δεν άντεξα και ξαναεκανα... Έχουν μείνει από τοτε σημάδια ... Τα βλέπω κάθε μερα ..., κάθε μερα βλέπω αυτο και ειναι η υπενθύμιση της κατάστασης που βίωσα και κανεις αν δεν έχει περασει δεν μπορεί να διανοηθεί την κόλαση που ζεις ....τους φρικτους πόνους και το μάθημα υπομονής ... Που διδασκεσαι. Ειναι λίγο ωμή η αναφορά για τον εμετό αλλα ειναι όντως ενα γεγονός. Ειναι οι στιγμές που σε κάνουν να νιώθεις ενα μικρόσωμο παιδί που το μόνο που θες ειναι μια τεράστια ζέστη γονική αγκαλιά ... Να σου πουν ηρέμησε ειμαι εδώ ! Θα σε προστάτευσω από ολα τα κακά ... Και ολα θα πανε καλα στο τέλος θα δεις .. Που θα χάσεις την αίσθηση του χρόνου....και θα κουρνιασεις... Αλλα να ειναι αλήθεια! Μόνο αλήθεια ! Τελικά αυτο που ψάχνω πάντα στη ζωή μου ειναι αληθινοί άνθρωποι και καταστάσεις ... Οτιδήποτε τοξικό με έσβησε ήταν ψεύτικο. Τίποτα δεν μπορεί να σε βλάψει περισσότερο από καλπικους ανθρώπους . Που ζουν σε μια επιφάνεια φοβούμενοι το σκαψιμο μέσα τους. Ώρες ώρες νομίζω πως ζω την απίστευτη γελοιότητα γύρω μου ... Ζωές χάνονται για πλάκα ... Και ο κόσμος καταναλώνει ενέργεια για να εναντιωνεται παντού ! Έχθρες χολή και σκοτωμοί και κάποιοι παλεύουμε να επιβιώσουμε για τα λίγα ... Πόσο μάταια ειναι ακόμα κ αυτά .. Τρώνε ώρες και λεπτά απ τη ζωή τους για να εξαπολυουν μίσος ... Ας κοιτάξετε ο καθένας τα σκατα του... Μπορείτε να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι με πολλούς τρόπους . Το εχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ ... Βρείτε οικογένειες και βοηθήστε στερηθειτε έναν καφε σας και πάρτε τρόφιμα ... Βρείτε παρατημένος ανθρώπους ηλικιωμένους και βοηθήστε τους στο σπίτι τους ... Πηγαίνετε σε έναν παιδικό σταθμό η σε ενα σχολείο και ρωτήστε ποια παιδιά έχουν πρόβλημα οικονομικό ... Διαβάστε παιδιά εθελοντικά οι άνεργοι, που δεν έχουν χρήματα για φροντιστήριο ... Η μόρφωση και η παιδεία ειναι το όπλο μας. Μαζέψτε παλιά ρούχα που όντως δεν θέλετε και δώστε τα σε οικογένειες που ξέρετε πως θα τα λάβουν οπωσδήποτε. Όσοι έχετε βιβλιάριο υγείας γράψτε φάρμακα έστω για ανασφάλιστους ανθρώπους, υπάρχουν και γιατροί που βοηθούν. Πείτε πως αύριο σας κόβει το κράτος 30 ευρώ .... Θα μετανιώνετε που δεν πήγαν τόσο καιρο κάπου να πιάσουν τόπο ... Κάντε κάτι γίνετε σημαντικοί για τον διπλανό σας και μην αναλωνεστε σε απογοήτευση και πικρία ! Όλοι στον ίδιο σκατοκοσμο ζούμε ... Όλους μας αδίκησαν... Πεινάμε όλοι μας κ όσοι δεν πεινουν ειναι μειονότητα ..η αλληλεγγύη θα μας βοηθήσει να περάσουμε ότι μας συμβαίνει ... Νιώθω άχρηστη μετά από αυτά που πέρασα και θέλω να βρω τον λόγο που μου δωθηκε η δεύτερη ευκαιρία ... Ειμαι ακόμα μουδιασμένη... Βιάζομαι να ζήσω αλλα δεν μπορω ... Με σταματάει ο φόβος ... Φοβάμαι να ξαναερωτευτω ... Δεν μπορω τελικά να ερωτεύτω. Έχω κλείσει σ ενα κουτάκι αυτή την ανάγκη ... Φοβάμαι μήπως ξεκινήσω κάτι και δεν μπορω να κάνω πάλι όνειρα κ αν κάνω και τελικά γκρεμιστούν ; Κ αν σταματήσει πάλι κάτι ο καρκίνος ; Και ποιος θα δεχτεί την αβεβαιότητα μου; Ποιος θα χτίσει κάστρα σε άμμο ; Πάντα λέω πως δεν ειναι ολα για όλους. Έχασα την Αδελαίς ...ειμαι κάτι ουδέτερο. Και τι απέμεινε ;;; Προσπαθώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος κ αυτο ειναι τόσο δύσκολο .....
Δεν μπορω να ξεχάσω ... 29 Νοέμβρη ήταν η πρώτη μου θεραπεία ... Οι παρενέργειες με έπιασαν μετά από 2 μέρες ... Επι 24 ώρες έκανα εμετό ... Δεν ήθελα να κάτσω μέσα... όμως ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου πως δεν θα με ρίξει ούτε ο πόνος ούτε οι Εμετοι και πήγαμε τοτε με την σχέση μου σ ενα φιλικό σπίτι ... Στον γυρισμο έξω από την πολυκατοικία μου δεν άντεξα και ξαναεκανα... Έχουν μείνει από τοτε σημάδια ... Τα βλέπω κάθε μερα ..., κάθε μερα βλέπω αυτο και ειναι η υπενθύμιση της κατάστασης που βίωσα και κανεις αν δεν έχει περασει δεν μπορεί να διανοηθεί την κόλαση που ζεις ....τους φρικτους πόνους και το μάθημα υπομονής ... Που διδασκεσαι. Ειναι λίγο ωμή η αναφορά για τον εμετό αλλα ειναι όντως ενα γεγονός. Ειναι οι στιγμές που σε κάνουν να νιώθεις ενα μικρόσωμο παιδί που το μόνο που θες ειναι μια τεράστια ζέστη γονική αγκαλιά ... Να σου πουν ηρέμησε ειμαι εδώ ! Θα σε προστάτευσω από ολα τα κακά ... Και ολα θα πανε καλα στο τέλος θα δεις .. Που θα χάσεις την αίσθηση του χρόνου....και θα κουρνιασεις... Αλλα να ειναι αλήθεια! Μόνο αλήθεια ! Τελικά αυτο που ψάχνω πάντα στη ζωή μου ειναι αληθινοί άνθρωποι και καταστάσεις ... Οτιδήποτε τοξικό με έσβησε ήταν ψεύτικο. Τίποτα δεν μπορεί να σε βλάψει περισσότερο από καλπικους ανθρώπους . Που ζουν σε μια επιφάνεια φοβούμενοι το σκαψιμο μέσα τους. Ώρες ώρες νομίζω πως ζω την απίστευτη γελοιότητα γύρω μου ... Ζωές χάνονται για πλάκα ... Και ο κόσμος καταναλώνει ενέργεια για να εναντιωνεται παντού ! Έχθρες χολή και σκοτωμοί και κάποιοι παλεύουμε να επιβιώσουμε για τα λίγα ... Πόσο μάταια ειναι ακόμα κ αυτά .. Τρώνε ώρες και λεπτά απ τη ζωή τους για να εξαπολυουν μίσος ... Ας κοιτάξετε ο καθένας τα σκατα του... Μπορείτε να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι με πολλούς τρόπους . Το εχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ ... Βρείτε οικογένειες και βοηθήστε στερηθειτε έναν καφε σας και πάρτε τρόφιμα ... Βρείτε παρατημένος ανθρώπους ηλικιωμένους και βοηθήστε τους στο σπίτι τους ... Πηγαίνετε σε έναν παιδικό σταθμό η σε ενα σχολείο και ρωτήστε ποια παιδιά έχουν πρόβλημα οικονομικό ... Διαβάστε παιδιά εθελοντικά οι άνεργοι, που δεν έχουν χρήματα για φροντιστήριο ... Η μόρφωση και η παιδεία ειναι το όπλο μας. Μαζέψτε παλιά ρούχα που όντως δεν θέλετε και δώστε τα σε οικογένειες που ξέρετε πως θα τα λάβουν οπωσδήποτε. Όσοι έχετε βιβλιάριο υγείας γράψτε φάρμακα έστω για ανασφάλιστους ανθρώπους, υπάρχουν και γιατροί που βοηθούν. Πείτε πως αύριο σας κόβει το κράτος 30 ευρώ .... Θα μετανιώνετε που δεν πήγαν τόσο καιρο κάπου να πιάσουν τόπο ... Κάντε κάτι γίνετε σημαντικοί για τον διπλανό σας και μην αναλωνεστε σε απογοήτευση και πικρία ! Όλοι στον ίδιο σκατοκοσμο ζούμε ... Όλους μας αδίκησαν... Πεινάμε όλοι μας κ όσοι δεν πεινουν ειναι μειονότητα ..η αλληλεγγύη θα μας βοηθήσει να περάσουμε ότι μας συμβαίνει ... Νιώθω άχρηστη μετά από αυτά που πέρασα και θέλω να βρω τον λόγο που μου δωθηκε η δεύτερη ευκαιρία ... Ειμαι ακόμα μουδιασμένη... Βιάζομαι να ζήσω αλλα δεν μπορω ... Με σταματάει ο φόβος ... Φοβάμαι να ξαναερωτευτω ... Δεν μπορω τελικά να ερωτεύτω. Έχω κλείσει σ ενα κουτάκι αυτή την ανάγκη ... Φοβάμαι μήπως ξεκινήσω κάτι και δεν μπορω να κάνω πάλι όνειρα κ αν κάνω και τελικά γκρεμιστούν ; Κ αν σταματήσει πάλι κάτι ο καρκίνος ; Και ποιος θα δεχτεί την αβεβαιότητα μου; Ποιος θα χτίσει κάστρα σε άμμο ; Πάντα λέω πως δεν ειναι ολα για όλους. Έχασα την Αδελαίς ...ειμαι κάτι ουδέτερο. Και τι απέμεινε ;;; Προσπαθώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος κ αυτο ειναι τόσο δύσκολο .....
