Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου

Περασαν αισίως 3 χρόνια ... Απ την ημέρα που πήγα τρομαγμένη στον Άγιο Σαββα για να μου κάνουν την λάθος διάγνωση πως εχω μετάσταση στο ήπαρ ...

Για 4 μήνες ζούσα με την διαλυμένη ψυχολογία ενός ετοιμοθανατου γιατι ο όγκος ηταν αρκετά μεγάλος (ειναι ακομα απλα ειναι καλοηθης ) 

Ολα αυτα τα γράφω οχι για να σκεφτεί καποιος τι περνάει ένας καρκινοπαθής αλλα για να συνειδητοποιήσουμε πως όντως υπάρχει οσο απίστευτο κ αν ακούγεται ιαση ! 

Ναι ιαση κυρίως ψυχής ... Κάθαρση , ξεκαθάρισμα απο λάθος καταστάσεις κ ανθρώπους , επαναπροσδιορισμός καταστάσεων και πραγμάτων .

Ειμαι υπερβολικά ευλογημένη απ οσο πιστευω οτι αξίζω .

Αυτη την περιοδο η ζωη μου μου δίνει τοσο μεγάλες χαρές που τρομάζω γιατι δεν εχω μάθει ετσι .

Είχα μάθει αλλιώς για πολλα χρονια ... Κ ωρες ωρες φοβάμαι πολύ .

Όσα  χρονια κ αν περασουν ο καρκινος θα με τρομάζει οχι μήπως πεθάνω , οχι μήπως πονεσω αλλα για τον ίδιο λογο που με τρομάζε παντα . Μην στενοχώρησω αγαπημένους ανθρώπους , μην τους στερηθώ ...

Εγω να καταλήξω πως όσα κ να συμβαίνουν γύρω μας , η ζωη παντα εχει να μας δωσει πραγματα .

Ακομα και στο απόλυτο μαυρο παντα πρεπει να κρατάμε μια μικρή φλογιτσα ..

Πολλές φορές πίστεψα πως ηρθε το τέλος .

Κ ομως ειμαι ακομα εδω ζωντανη , με αντοχές .. Δουλειά που με γεμίζει ... Εναν ανθρωπο διπλα μου που πιστεύει σ εμένα .. 

Ναι ο καρκίνος ειναι χαλια .. Θεωρώ πως ειναι κατι που εχει ερθει απευθείας απ τη κόλαση ... 

Αλλα μπορούμε να τον στείλουμε απο εκει που ηρθε !

Σ ευχαριστω Θεέ μου για όλες τις ευλογίες που μου στέλνεις καθημερινά κ ειμαι ακομα ζωντανη .

Μην χάνετε ποτε μα ποτεεεεεεε την πίστη σας..