Καλοκαίρι 2012
Από την Άνοιξη κιόλας ήδη είχε αρχίσει να αλλάζει κατά πολύ η ψυχολογία μου. Δεν το προσπάθησα , είχε βγει απο μόνο του. Το Πάσχα είχα αγοράσει το ροζ μου ποδήλατο και κάθε μέρα το καβαλούσα και πήγαινα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα που λένε.
Συναισθηματικά πάλι για κάποιο άγνωστο λόγο ένιωθα δυνατή και θωρακισμένη Με επίπονο τρόπο δέχτηκα πως το ροζ όνειρο που έχω στο κεφαλάκι μου ( το notebook το έχετε δει? κάτι τέτοιο είχα κατά νου....)ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Σκέφτηκα επίσης το εξής. Το 50% των ανδρών είναι ακατάλληλοι το 30% είναι πιασμένοι (μέσα σε αυτό το 15 % των σωστών ) και το υπόλοιπο 20% gay. Εφόσον η λίμπιντο είχε αρχίσει απ το 0 να πηγαίνει σιγά σιγά στο 1 είπα να ασχοληθώ με το 50% των ακαταλλήλων .
Βγήκα όσο δεν έβγαινα ποτέ. Ήπια (με 2 ποτά έχω πέσει πάτωμα ωστόσο) ξενύχτησα γέλασα με την ψυχή μου οι παρέες ανοίχτηκαν και γενικότερα ήμουν σχετικά καλά ψυχολογικά.( η γκρίνια παρέμενε ήταν το σήμα κατατεθέν μου)
Η καθημερινότητα μου είχε ως εξής. Πρωί γυμναστήριο, απόγευμα ποδήλατο και τα σαββατοκύριακα δουλειά. Μετά την δουλειά φυσικά ακολουθούσε ποτό και clubbing.
Τον Μάιο θυμήθηκα τα λόγια της ψυχοθεραπεύτριας μου... μου είχε πει λοιπόν πως δυσκολεύομαι να εξωτερικεύσω τον θυμό μου και πως θα ήταν καλό να ξεκινήσω πολεμικές τέχνες.
Είχα ήδη ξεκινήσει να ψάχνω σχολή για muay-thai κοντά στο σπίτι μου αλλά την απόφαση δεν την έπαιρνα γιατί ένιωθα άβολα να βρεθώ σε έναν χώρο με τόσους άντρες που το πιο πιθανό είναι να κοιτάζουν τα οπίσθια μου... (οκ το κωλαράκι μου εννοούσα η σοβαροφανής).
Ένα πρωί του Μαΐου λοιπόν χαζεύοντας στον fb είδα πως ένας φίλος μου έχει ξεκινήσει πυγμαχία σε μια σχολή στην περιοχή μου, με αυτά και με τα άλλα ενώ μου διαβεβαίωσε πως δεν θα με κάνει κανείς να νιώσω άβολα στον συγκεκριμένο χώρο αποφάσισα να το τολμήσω.
Προστέθηκε λοιπόν στην καθημερινότητα μου κ άλλη μια ασχολία τι καλύτερο από αερόβια γυμναστική!!!!!!!
Στη σχολή λοιπόν υπήρχε ένα παιδί αρκετά γοητευτικό μπορώ να πω... με αρρενωπό πρόσωπο με γωνίες και εξαιρετικά καλή φυσική κατάσταση (δεν γινόταν να μην το παρατηρήσεις )Το όνομα του ήταν Βασίλης. Ήταν πολύ ευγενικό πλάσμα και έκανε την διαφορά στον χώρο είχε τρομερά εκλεπτυσμένους τρόπους και αυτό φαινόταν από τις λεπτομέρειες. Το ομολογώ πως μου άρεσε και με είχε κερδίσει η φυσιογνωμία του γιατί όπως προείπα ενέπνεε καλοσύνη. Ήρθε η στιγμή λοιπόν να μάθω και την ηλικία του... 23 !!!!! (εγώ 29) Μετά το πρώτο σοκ συνήλθα και είπα στον εαυτό μου ...
"που πας μωρή θείτσα με το τεκνό δεν είναι για την μασέλα σου" προσπάθησα να μην είμαι τόσο σκληρή με τον εαυτό μου αλλά μάταια. οι φωνές ήταν εκεί να με κράζουν, cougar-Ναταλία Γερμανού και τα συναφή... Οπότε το ξέχασα και ήρθα στα ίσια μου..
Ήρθε και το λατρεμένο καλοκαίρι!!!! δεν ηρεμούσα πρωί για μπάνιο στη θάλασσα απόγευμα γυμναστήριο προπόνηση και μετά ποδήλατο η ψυχολογία στα ύψη !! νυχτοπερπατήματα, βόλτες και πολλά πολλά γέλια.
Μια παρασκευή του Ιουλίου λοιπόν μετά την προπόνηση ενώ δούλευα μετά από κάποιες ώρες σε ένα μπαρ στο κέντρο τής Αθήνας, πρότεινα στα παιδιά αν θέλουν να έρθουν για να πιουν ένα ποτό .
Τελικά αυτός που εμφανίστηκε με έναν φίλο του ήταν ο Βασίλης.
Χάρηκα πολύ να πω την αλήθεια αλλά δεν το εξέλαβα διαφορετικά, άλλωστε είχαμε αποκτήσει κάποια οικειότητα γιατί ήταν το ταίρι μου στην προπόνηση (είμαστε κοντά στα κιλά και στο ύψος)
Από εκείνο το βράδυ αρχίσαμε να μιλάμε περισσότερο στο fb και να βγαίνουμε μετά από κάποιο σημείο σε καθημερινή βάση. Βόλτες με το μηχανάκι μπάνια στη θάλασσα και με την παρέα μου και επίσης μαζί για ποτό. Η αλήθεια είναι πως εφόσον είχα ξεκαθαρίσει πως δεν ψάχνομαι δεν είχα την εντύπωση πως αυτός ο άνθρωπος θα με βλέπει "διαφορετικά" άλλωστε δεν μου είχε δείξει ΤΙΠΟΤΑ.
Οι σπόντες περί διαφοράς ηλικίας έδιναν κ έπαιρναν ...σε μια μας συζήτηση μάλιστα είχα δηλώσει ξεκάθαρα πως με μικρότερο δεν θα έκανα ΠΟΤΕ σχέση .. (μεγάλη μπουκιά φάε.... μεγάλη κουβέντα μην πεις)
Από κάποιο σημείο κ έπειτα άρχισα να τον σκέφτομαι συνέχεια και να προβληματίζομαι που τον σκέφτομαι γιατί απλά ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να τον σκέφτομαι ήταν στο 50% των ακατάλληλων λόγω ηλικίας, τι θα μπορούσε να δώσει συναισθηματικά αυτό το παιδί? Η νέα γενιά ( έλεγα η θείτσα) το μόνο που θέλουν είναι να γ....σουν τις ευθύνες τις βλέπουν με τα κιάλια και βγάζουν και φλύκταινες αν πλησιάσουν κοντά...και ωραία πες πως ξεκινούσα σχέση μαζί του.. μετά ΤΙ? εγώ αν δενόμουν θα ήθελα να συνεχίσω μαζί του πλησίαζα τα 30, ήθελα πολύ ΑΝ ξεκινήσω σχέση με κάποιον να καταλήξει σε κάτι όμορφο , σε οικογένεια ένα παιδί 23 ετών μόνο αυτό δεν θέλει ειδικά στην εποχή μας. Οπότε μια που τον σκεφτόμουν και μια που ξενέρωνα αμέσως.
Ένα βράδυ λοιπόν επειδή είμαι και ανυπόμονος άνθρωπος και θέλω να ξέρω τι μου γίνεται μετά την κλασσική μας βόλτα με το μηχανάκι ξεκινάω να εκτοξεύω τις ανασφάλειες μου και τις μπερδεμένες μου σκέψεις στον Βασίλη .....Ο οποίος με χαλαρή διάθεση και χαμόγελο με καθησύχαζε και μου δήλωνε πως τον απασχολώ σαν άνθρωπος και πως τον ενδιαφέρει να μην χαθούμε κυρίως και όχι η εξέλιξη της σχέσης μας. Εκείνο το βράδυ είχα φαγωθεί να τον φιλήσω και ως ψυχαναγκαστική γκόμενα ήλπιζα να φιλάει απαίσια για να ξενερώσω μια και καλή και να βασιστώ σε αυτό για να μπουν όλα στα κουτάκια που τους πρέπει....και όχι μόνο αυτό. ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΙΟΛΑΣ.....
Ω ναι! το είπα ! του λέω ευχομαι να φιλάς απαίσια για να μην σε σκέφτομαι άλλο.
Ο Βασίλης λοιπόν με το χαλαρό του ύφος μου λέει δεν φιλάω απαίσια... και έτσι όντως ήταν.
Ήταν το πιο ωραίο φιλί που μου έχουν δώσει, ήταν τόσο οικία η γεύση του η αναπνοή του ήταν δική μου, ανάσα τόσο μα τόσο γνώριμη!!!! ενιωσα όντως λες και σταμάτησε ο χρόνος Όταν λοιπόν τελείωσε αυτό επανήλθαν τα "πιστεύω" μου,
Κύλησαν οι μέρες χωρίς να έχει αλλάξει κάτι στη σχέση μας εφόσον είχα ξεκαθαρίσει πως είμαι πολύ μπερδεμένη για να ξεκινήσω κάτι τόσο επίφοβο. Με σκαμπανεβάσματα ψυχολογικά κυλούσε ο χρόνος όπως πριν "φιλικά"... Έρχεται λοιπόν ένα απόγευμα που η δικιά σου είπα να πάω για τρέξιμο . ακούγοντας λοιπόν μουσική απ το κινητό χάζευα και ονειροπολούσα για το πόσο ωραίο σώμα φτιάχνω αυτή τη στιγμή με εικόνες slow motion...ε πάτησα κάτι σωλήνες και μου γύρισε το πόδι!
Πήρα λοιπόν τον Βασίλη τηλέφωνο και με πήγε στο νοσοκομείο . Σπάσιμο λοιπόν στο μετατάρσιο και 1 μήνας ακινησία με νάρθηκα...
Το πόσο ξενέρωσα δεν περιγράφεται ... από την υπερδραστήρια μου καθημερινότητα θα καθόμουν σ ένα κρεβάτι ΙΟΥΛΙΟ ΜΗΝΑ!!! ΧΩΡΙΣ ΜΠΑΝΙΑ... άσε το ότι θα έλειπα από την δουλειά και ως αποτέλεσμα θα είχα, να μην έχω έσοδα τον ερχόμενο μήνα...
Νεύρα - νεύρα- νεύρα , Γκρίνια- γκρίνια-γκρίνια.....
Ο γλυκός μου Βασίλης δίπλα μου να ανέχεται την γκρίνια μου και την μουρμούρα μου χωρίς κιόλας να έχουμε κάτι... Ντάντεμα κανονικά. ερχόταν κάθε μέρα σπίτι μου , βλέπαμε ταινίες και ενώ δούλευε 12 ώρες όρθιος ερχόταν για να με πάρει με το αμάξι το βράδυ και να με πάει στην παραλία ίσα- ίσα να ξεφύγω απ το σπίτι μου.Με έπαιρνε αγκαλιά για να μην περιπατήσω και δεν με άφηνε ούτε ένα βήμα να κάνω με τις πατερίτσες. Πως εγώ λοιπόν να μην αρχίσω να τον βάζω μέσα στην καρδιά μου???
Παρολαυτα το νούμερο 23 με είχε στοιχειώσει, θυμόμουν και την ατάκα της μάνας μου "ποτέ με μικρότερο άντρα, τι θες να σε παρατήσει για να πηγαίνει με τις μικρότερες?)
Στις 23 Ιουλίου λοιπόν βρεθήκαμε σπίτι του να ερωτοτροπούμε παρέα με τον γύψο ο οποίος χτύπαγε εκνευριστικά στον τοίχο ...αν εξαιρέσεις αυτό το ενοχλητικό γεγονός τα συναισθήματα και οι αισθήσεις είχαν φτάσει στο κόκκινο και δεν πήγαινε πιο πάνω Το ανατριχιαστικό της υπόθεσης είναι το απίστευτο ταίριασμα και χημεία που ήταν η ωραιότερη έκπληξη τής βραδιάς. Θα μπορούσα να γράψω πολλά για εκείνη την νύχτα αλλά δεν θέλω να κουράσω θα έπαιρνε ώρες :p
Από εκείνο το βράδυ λοιπόν ξεκινήσαμε και επίσημα ως ζεύγος εγώ αυτός και ο γύψος μας.
Μετά από 15 ημέρες λοιπόν έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο για να δουν πως πηγαίνει το πόδι μου!μια έκπληξη λοιπόν με περίμενε .. Ο γιατρός μου είπε πως τελικά το τραύμα ήταν πολύ πιο ήπιο από αυτό που μου είχαν διαγνώσει και πως θα έβγαζα τον γυψονάρθηκα την ίδια μέρα!!!!!! πραγματικά πέταξα από τη χαρά μου!! ( θα έλεγα κάτι άλλο ) Την ίδια μέρα με πήρε ο Βασίλης μου και πήγαμε στο εξοχικό του στην Ακράτα. Περάσαμε μια υπέροχη εβδομάδα , όλη μέρα στη θάλασσα , τρομερή ηρεμία βόλτες στην παραλία και ερωτοτροπίες σαν 2 ερωτευμένοι ιππόκαμποι...( ναι ναι ΤΟΣΟ cute κατάσταση ) Μπορεί να κούτσαινα σαν σκούνα στα μεσοπέλαγα με 15 μποφόρ αλλά αυτό δεν πτοούσε τον Βασίλη μου. με έπαιρνε στα στιβαρά του μπράτσα και με βούταγε στη θάλασσα εφόσον εγώ δεν μπορούσα να περπατήσω στις πέτρες ήταν ΑΔΥΝΑΤΟΝ.
Εκείνη την εβδομάδα άρχισα να βλέπω τον Βασίλη μου με άλλο μάτι. Άρχισα να τον γνωρίζω καλύτερα και σιγά- σιγά να τον θαυμάζω για την γενναιοδωρία του και την ωριμότητα του. Αυτός ο άνθρωπος μέρα με τη μέρα μου φανέρωνε και μια όμορφη πλευρά του χαρακτήρα του και ήταν μια υπέροχη έκπληξη! μου αποδείκνυε πόσο έξω είχα πέσει στην αρχή και πως τελικά όχι μόνο δεν ήταν ένας κλασσικός 23 άχρονος αλλά πολλά παραπάνω.
Γυρίζοντας στην Αθήνα η ψυχολογία μου έπεσε στα πατώματα... ήταν πολύ συνηθισμένο αυτό για εμένα Εκεί που ήμουν χαρούμενη ξαφνικά δεν έβρισκα νόημα σε τίποτα έκλαιγα, δεν ήθελα κανέναν δίπλα μου και ήθελα να πεθάνω.....( ΚΕΛΕΠΟΥΡΙ!!!!) πόσο μάλλον να βρίσκεσαι τέλη Ιουλίου στην Aθήνα χωρίς χρήματα ενώ οι περισσότεροι κανόνιζαν διακοπές η είχαν φύγει.
Άρχισα λοιπόν πάλι την γκρίνια και το κλάμα για την απαίσια χρεωμένη ζωή μου, είχα πιστέψει πως η σχέση μου με τον Βασίλη θα πάει κατά διαόλου εφόσον θα με αφήσει για μια μικρότερη και είχα και την μάνα μου ( ένα άλλο τεράστιο θέμα που θα αναλύσω κάποια άλλη στιγμή) να μου σπάει τόσο τα νεύρα που ήθελα να τη φιμώσω με βρώμικη κάλτσα βασανιστικά!
Ένα αυγουστιάτικο απόγευμα λοιπόν ενώ με είχε πάρει από κάτω νιώθοντας απίστευτα πιεσμένη κυρίως για την οικονομική κατάσταση σπίτι μου χτύπησε το τηλ και ήταν η κολλητή μου η Ναταλία.
Αυτή η κοπέλα ότι και να έχω το πιάνει από km λες και έχει radar και δεν μπόρεσα ποτέ να της κρυφτώ.. δεν χρειάστηκε να πω πολλά, άλλωστε έχει ζήσει πολύ κοντά όλη την μαύρη μου περίοδο και είναι άνθρωπος που καταλαβαίνει έχει ζήσει κ αυτή σε σκοτάδι στο παρελθόν Εφόσον λοιπόν με άκουσε σε αυτή την άθλια ψυχολογική κατάσταση μου λέει ετοιμάσου θα έρθεις μαζί μου διακοπές !!!!!!!! Ήταν το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ!!! είχα 2 χρόνια να κάνω διακοπές πόσο μάλλον να πάω κάπου με την κολλητή μου και την κόρη της ( ναι είναι μανούλα) πράγμα που δεν είχα κάνει ποτέ μέχρι τότε.
Ήρθε λοιπόν η μέρα της αναχώρησης για Λευκάδα Κεφαλλονιά οδικώς φυσικά! ήδη από τις πρώτες ώρες στο αυτοκίνητο είχα αρχίσει να χαλαρώνω και να νιώθω ευτυχισμένη... ανυπομονούσα να πάω στις τέλειες παραλίες του ιονίου με τα καταγάλανα νερά και να μουλιάσω!
Ξεκινήσαμε με διαμονή στην Λευκάδα και θα πηγαίναμε τις τελευταίες 3 μέρες Κεφαλλονιά. Οι μέρες περνούσαν γρήγορα και πολύ όμορφα, όλη μέρα παραλία μετά φαγητό , ποτό και ύπνος ο Βασίλης θα πήγαινε με την οικογένεια του στην Ακράτα λόγω 15 Αυγούστου, μιλούσαμε καθημερινά στο τηλέφωνο και μπορώ να πω πως σε αυτές τις διακοπές συνειδητοποίησα πως είμαι ερωτευμένη μαζί του. Μου έλειπε απίστευτα και ανυπομονούσα να γυρίσω πίσω εφόσον θα ήμασταν και μόνοι μας στο σπίτι του για να κάνουμε διακοπές στην Αθήνα.
Όλες αυτές τις ημέρες των διακοπών κάναμε άπειρες ώρες συζητήσεις με την Ναταλία προσπαθούσαμε να φανταστούμε τον εαυτό μας μετά από καιρό, σχεδιάζαμε τον ερχόμενο χειμώνα , και κάναμε όνειρα.
Με αέρα ανανέωσης και μετά από αυτές τις υπέροχες διακοπές ήρθε η ώρα να γυρίσουμε στην μελαγχολική Αυγουστιάτικη Αθήνα... στον ερχομό ήδη είχα αρχίσει να έχω περίεργη διάθεση . Είχα ένα πολύ άσχημο προαίσθημα και έναν περίεργο φόβο.
Ήταν Κυριακή είχαμε λοιπόν σταματήσει στο Αίγιο που είναι το πατρικό της Ναταλίας για να κάνουμε την τελευταία βουτιά των διακοπών Ξεκινήσαμε κατά τις 4 το μεσημέρι και ήμασταν Αθήνα γύρω στις 7 το απόγευμα Η ανυπομονησία μου να δω τον Βασίλη με γλίτωνε από την κατάθλιψη του τέλους των διακοπών μου.
Φτάνοντας λοιπόν σπίτι άφησα τις βαλίτσες χαιρέτησα την μητέρα μου και πλάκωσα στα φιλιά τα λατρεμένα μου σκυλιά!( μου είχαν λείψει και αυτά απίστευτα πολύ.)
Μετά από λίγο μίλησα στο τηλέφωνο με τον Βασίλη για να κανονίσουμε να βρεθούμε ήταν να έρθει κατά τις 9 με το μηχανάκι για να πάμε την βόλτα μας... Ήθελα τόσο πολύ να ετοιμαστώ να βαφτώ να φορέσω να γίνω όμορφη για να δω το αγόρι μου που μου έλειψε ΤΟΟΟΟΟΣΟ πολύ Το μπάνιο για εμένα είναι ιεροτελεστία, πόσο μάλλον για να δω τον φίλο μου , θα έκανα scrubbing θα έβαζα τις ενυδατικές μου τα λάδια μου και ένα μακιγιάζ σε bronze αποχρώσεις για να τονίζει την μαυρισμένη μου επιδερμίδα ταίριαζε πολύ με τα φουντωτά μου σγουρά μαύρα μαλλιά ναι ένιωθα πολύ exotic τρομάρα μου! Ήρθε η ώρα να πάω στο μπάνιο μόλις έβγαλα το σουτιέν του μαγιό τι να δω! ήταν γεμάτο αίμα. ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΗΛΗ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ΜΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ. μου κόπηκαν τα πόδια δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη, ξεροκατάπια και με είχε πιάσει ταχυπαλμία το μοναδικό πράγμα που ψέλισσα από μέσα μου ήταν Θεέ μου.......
Από την Άνοιξη κιόλας ήδη είχε αρχίσει να αλλάζει κατά πολύ η ψυχολογία μου. Δεν το προσπάθησα , είχε βγει απο μόνο του. Το Πάσχα είχα αγοράσει το ροζ μου ποδήλατο και κάθε μέρα το καβαλούσα και πήγαινα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα που λένε.
Συναισθηματικά πάλι για κάποιο άγνωστο λόγο ένιωθα δυνατή και θωρακισμένη Με επίπονο τρόπο δέχτηκα πως το ροζ όνειρο που έχω στο κεφαλάκι μου ( το notebook το έχετε δει? κάτι τέτοιο είχα κατά νου....)ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Σκέφτηκα επίσης το εξής. Το 50% των ανδρών είναι ακατάλληλοι το 30% είναι πιασμένοι (μέσα σε αυτό το 15 % των σωστών ) και το υπόλοιπο 20% gay. Εφόσον η λίμπιντο είχε αρχίσει απ το 0 να πηγαίνει σιγά σιγά στο 1 είπα να ασχοληθώ με το 50% των ακαταλλήλων .
Βγήκα όσο δεν έβγαινα ποτέ. Ήπια (με 2 ποτά έχω πέσει πάτωμα ωστόσο) ξενύχτησα γέλασα με την ψυχή μου οι παρέες ανοίχτηκαν και γενικότερα ήμουν σχετικά καλά ψυχολογικά.( η γκρίνια παρέμενε ήταν το σήμα κατατεθέν μου)
Η καθημερινότητα μου είχε ως εξής. Πρωί γυμναστήριο, απόγευμα ποδήλατο και τα σαββατοκύριακα δουλειά. Μετά την δουλειά φυσικά ακολουθούσε ποτό και clubbing.
Τον Μάιο θυμήθηκα τα λόγια της ψυχοθεραπεύτριας μου... μου είχε πει λοιπόν πως δυσκολεύομαι να εξωτερικεύσω τον θυμό μου και πως θα ήταν καλό να ξεκινήσω πολεμικές τέχνες.
Είχα ήδη ξεκινήσει να ψάχνω σχολή για muay-thai κοντά στο σπίτι μου αλλά την απόφαση δεν την έπαιρνα γιατί ένιωθα άβολα να βρεθώ σε έναν χώρο με τόσους άντρες που το πιο πιθανό είναι να κοιτάζουν τα οπίσθια μου... (οκ το κωλαράκι μου εννοούσα η σοβαροφανής).
Ένα πρωί του Μαΐου λοιπόν χαζεύοντας στον fb είδα πως ένας φίλος μου έχει ξεκινήσει πυγμαχία σε μια σχολή στην περιοχή μου, με αυτά και με τα άλλα ενώ μου διαβεβαίωσε πως δεν θα με κάνει κανείς να νιώσω άβολα στον συγκεκριμένο χώρο αποφάσισα να το τολμήσω.
Προστέθηκε λοιπόν στην καθημερινότητα μου κ άλλη μια ασχολία τι καλύτερο από αερόβια γυμναστική!!!!!!!
Στη σχολή λοιπόν υπήρχε ένα παιδί αρκετά γοητευτικό μπορώ να πω... με αρρενωπό πρόσωπο με γωνίες και εξαιρετικά καλή φυσική κατάσταση (δεν γινόταν να μην το παρατηρήσεις )Το όνομα του ήταν Βασίλης. Ήταν πολύ ευγενικό πλάσμα και έκανε την διαφορά στον χώρο είχε τρομερά εκλεπτυσμένους τρόπους και αυτό φαινόταν από τις λεπτομέρειες. Το ομολογώ πως μου άρεσε και με είχε κερδίσει η φυσιογνωμία του γιατί όπως προείπα ενέπνεε καλοσύνη. Ήρθε η στιγμή λοιπόν να μάθω και την ηλικία του... 23 !!!!! (εγώ 29) Μετά το πρώτο σοκ συνήλθα και είπα στον εαυτό μου ...
"που πας μωρή θείτσα με το τεκνό δεν είναι για την μασέλα σου" προσπάθησα να μην είμαι τόσο σκληρή με τον εαυτό μου αλλά μάταια. οι φωνές ήταν εκεί να με κράζουν, cougar-Ναταλία Γερμανού και τα συναφή... Οπότε το ξέχασα και ήρθα στα ίσια μου..
Ήρθε και το λατρεμένο καλοκαίρι!!!! δεν ηρεμούσα πρωί για μπάνιο στη θάλασσα απόγευμα γυμναστήριο προπόνηση και μετά ποδήλατο η ψυχολογία στα ύψη !! νυχτοπερπατήματα, βόλτες και πολλά πολλά γέλια.
Μια παρασκευή του Ιουλίου λοιπόν μετά την προπόνηση ενώ δούλευα μετά από κάποιες ώρες σε ένα μπαρ στο κέντρο τής Αθήνας, πρότεινα στα παιδιά αν θέλουν να έρθουν για να πιουν ένα ποτό .
Τελικά αυτός που εμφανίστηκε με έναν φίλο του ήταν ο Βασίλης.
Χάρηκα πολύ να πω την αλήθεια αλλά δεν το εξέλαβα διαφορετικά, άλλωστε είχαμε αποκτήσει κάποια οικειότητα γιατί ήταν το ταίρι μου στην προπόνηση (είμαστε κοντά στα κιλά και στο ύψος)
Από εκείνο το βράδυ αρχίσαμε να μιλάμε περισσότερο στο fb και να βγαίνουμε μετά από κάποιο σημείο σε καθημερινή βάση. Βόλτες με το μηχανάκι μπάνια στη θάλασσα και με την παρέα μου και επίσης μαζί για ποτό. Η αλήθεια είναι πως εφόσον είχα ξεκαθαρίσει πως δεν ψάχνομαι δεν είχα την εντύπωση πως αυτός ο άνθρωπος θα με βλέπει "διαφορετικά" άλλωστε δεν μου είχε δείξει ΤΙΠΟΤΑ.
Οι σπόντες περί διαφοράς ηλικίας έδιναν κ έπαιρναν ...σε μια μας συζήτηση μάλιστα είχα δηλώσει ξεκάθαρα πως με μικρότερο δεν θα έκανα ΠΟΤΕ σχέση .. (μεγάλη μπουκιά φάε.... μεγάλη κουβέντα μην πεις)
Από κάποιο σημείο κ έπειτα άρχισα να τον σκέφτομαι συνέχεια και να προβληματίζομαι που τον σκέφτομαι γιατί απλά ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να τον σκέφτομαι ήταν στο 50% των ακατάλληλων λόγω ηλικίας, τι θα μπορούσε να δώσει συναισθηματικά αυτό το παιδί? Η νέα γενιά ( έλεγα η θείτσα) το μόνο που θέλουν είναι να γ....σουν τις ευθύνες τις βλέπουν με τα κιάλια και βγάζουν και φλύκταινες αν πλησιάσουν κοντά...και ωραία πες πως ξεκινούσα σχέση μαζί του.. μετά ΤΙ? εγώ αν δενόμουν θα ήθελα να συνεχίσω μαζί του πλησίαζα τα 30, ήθελα πολύ ΑΝ ξεκινήσω σχέση με κάποιον να καταλήξει σε κάτι όμορφο , σε οικογένεια ένα παιδί 23 ετών μόνο αυτό δεν θέλει ειδικά στην εποχή μας. Οπότε μια που τον σκεφτόμουν και μια που ξενέρωνα αμέσως.
Ένα βράδυ λοιπόν επειδή είμαι και ανυπόμονος άνθρωπος και θέλω να ξέρω τι μου γίνεται μετά την κλασσική μας βόλτα με το μηχανάκι ξεκινάω να εκτοξεύω τις ανασφάλειες μου και τις μπερδεμένες μου σκέψεις στον Βασίλη .....Ο οποίος με χαλαρή διάθεση και χαμόγελο με καθησύχαζε και μου δήλωνε πως τον απασχολώ σαν άνθρωπος και πως τον ενδιαφέρει να μην χαθούμε κυρίως και όχι η εξέλιξη της σχέσης μας. Εκείνο το βράδυ είχα φαγωθεί να τον φιλήσω και ως ψυχαναγκαστική γκόμενα ήλπιζα να φιλάει απαίσια για να ξενερώσω μια και καλή και να βασιστώ σε αυτό για να μπουν όλα στα κουτάκια που τους πρέπει....και όχι μόνο αυτό. ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΙΟΛΑΣ.....
Ω ναι! το είπα ! του λέω ευχομαι να φιλάς απαίσια για να μην σε σκέφτομαι άλλο.
Ο Βασίλης λοιπόν με το χαλαρό του ύφος μου λέει δεν φιλάω απαίσια... και έτσι όντως ήταν.
Ήταν το πιο ωραίο φιλί που μου έχουν δώσει, ήταν τόσο οικία η γεύση του η αναπνοή του ήταν δική μου, ανάσα τόσο μα τόσο γνώριμη!!!! ενιωσα όντως λες και σταμάτησε ο χρόνος Όταν λοιπόν τελείωσε αυτό επανήλθαν τα "πιστεύω" μου,
Κύλησαν οι μέρες χωρίς να έχει αλλάξει κάτι στη σχέση μας εφόσον είχα ξεκαθαρίσει πως είμαι πολύ μπερδεμένη για να ξεκινήσω κάτι τόσο επίφοβο. Με σκαμπανεβάσματα ψυχολογικά κυλούσε ο χρόνος όπως πριν "φιλικά"... Έρχεται λοιπόν ένα απόγευμα που η δικιά σου είπα να πάω για τρέξιμο . ακούγοντας λοιπόν μουσική απ το κινητό χάζευα και ονειροπολούσα για το πόσο ωραίο σώμα φτιάχνω αυτή τη στιγμή με εικόνες slow motion...ε πάτησα κάτι σωλήνες και μου γύρισε το πόδι!
Πήρα λοιπόν τον Βασίλη τηλέφωνο και με πήγε στο νοσοκομείο . Σπάσιμο λοιπόν στο μετατάρσιο και 1 μήνας ακινησία με νάρθηκα...
Το πόσο ξενέρωσα δεν περιγράφεται ... από την υπερδραστήρια μου καθημερινότητα θα καθόμουν σ ένα κρεβάτι ΙΟΥΛΙΟ ΜΗΝΑ!!! ΧΩΡΙΣ ΜΠΑΝΙΑ... άσε το ότι θα έλειπα από την δουλειά και ως αποτέλεσμα θα είχα, να μην έχω έσοδα τον ερχόμενο μήνα...
Νεύρα - νεύρα- νεύρα , Γκρίνια- γκρίνια-γκρίνια.....
Ο γλυκός μου Βασίλης δίπλα μου να ανέχεται την γκρίνια μου και την μουρμούρα μου χωρίς κιόλας να έχουμε κάτι... Ντάντεμα κανονικά. ερχόταν κάθε μέρα σπίτι μου , βλέπαμε ταινίες και ενώ δούλευε 12 ώρες όρθιος ερχόταν για να με πάρει με το αμάξι το βράδυ και να με πάει στην παραλία ίσα- ίσα να ξεφύγω απ το σπίτι μου.Με έπαιρνε αγκαλιά για να μην περιπατήσω και δεν με άφηνε ούτε ένα βήμα να κάνω με τις πατερίτσες. Πως εγώ λοιπόν να μην αρχίσω να τον βάζω μέσα στην καρδιά μου???
Παρολαυτα το νούμερο 23 με είχε στοιχειώσει, θυμόμουν και την ατάκα της μάνας μου "ποτέ με μικρότερο άντρα, τι θες να σε παρατήσει για να πηγαίνει με τις μικρότερες?)
Στις 23 Ιουλίου λοιπόν βρεθήκαμε σπίτι του να ερωτοτροπούμε παρέα με τον γύψο ο οποίος χτύπαγε εκνευριστικά στον τοίχο ...αν εξαιρέσεις αυτό το ενοχλητικό γεγονός τα συναισθήματα και οι αισθήσεις είχαν φτάσει στο κόκκινο και δεν πήγαινε πιο πάνω Το ανατριχιαστικό της υπόθεσης είναι το απίστευτο ταίριασμα και χημεία που ήταν η ωραιότερη έκπληξη τής βραδιάς. Θα μπορούσα να γράψω πολλά για εκείνη την νύχτα αλλά δεν θέλω να κουράσω θα έπαιρνε ώρες :p
Από εκείνο το βράδυ λοιπόν ξεκινήσαμε και επίσημα ως ζεύγος εγώ αυτός και ο γύψος μας.
Μετά από 15 ημέρες λοιπόν έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο για να δουν πως πηγαίνει το πόδι μου!μια έκπληξη λοιπόν με περίμενε .. Ο γιατρός μου είπε πως τελικά το τραύμα ήταν πολύ πιο ήπιο από αυτό που μου είχαν διαγνώσει και πως θα έβγαζα τον γυψονάρθηκα την ίδια μέρα!!!!!! πραγματικά πέταξα από τη χαρά μου!! ( θα έλεγα κάτι άλλο ) Την ίδια μέρα με πήρε ο Βασίλης μου και πήγαμε στο εξοχικό του στην Ακράτα. Περάσαμε μια υπέροχη εβδομάδα , όλη μέρα στη θάλασσα , τρομερή ηρεμία βόλτες στην παραλία και ερωτοτροπίες σαν 2 ερωτευμένοι ιππόκαμποι...( ναι ναι ΤΟΣΟ cute κατάσταση ) Μπορεί να κούτσαινα σαν σκούνα στα μεσοπέλαγα με 15 μποφόρ αλλά αυτό δεν πτοούσε τον Βασίλη μου. με έπαιρνε στα στιβαρά του μπράτσα και με βούταγε στη θάλασσα εφόσον εγώ δεν μπορούσα να περπατήσω στις πέτρες ήταν ΑΔΥΝΑΤΟΝ.
Εκείνη την εβδομάδα άρχισα να βλέπω τον Βασίλη μου με άλλο μάτι. Άρχισα να τον γνωρίζω καλύτερα και σιγά- σιγά να τον θαυμάζω για την γενναιοδωρία του και την ωριμότητα του. Αυτός ο άνθρωπος μέρα με τη μέρα μου φανέρωνε και μια όμορφη πλευρά του χαρακτήρα του και ήταν μια υπέροχη έκπληξη! μου αποδείκνυε πόσο έξω είχα πέσει στην αρχή και πως τελικά όχι μόνο δεν ήταν ένας κλασσικός 23 άχρονος αλλά πολλά παραπάνω.
Γυρίζοντας στην Αθήνα η ψυχολογία μου έπεσε στα πατώματα... ήταν πολύ συνηθισμένο αυτό για εμένα Εκεί που ήμουν χαρούμενη ξαφνικά δεν έβρισκα νόημα σε τίποτα έκλαιγα, δεν ήθελα κανέναν δίπλα μου και ήθελα να πεθάνω.....( ΚΕΛΕΠΟΥΡΙ!!!!) πόσο μάλλον να βρίσκεσαι τέλη Ιουλίου στην Aθήνα χωρίς χρήματα ενώ οι περισσότεροι κανόνιζαν διακοπές η είχαν φύγει.
Άρχισα λοιπόν πάλι την γκρίνια και το κλάμα για την απαίσια χρεωμένη ζωή μου, είχα πιστέψει πως η σχέση μου με τον Βασίλη θα πάει κατά διαόλου εφόσον θα με αφήσει για μια μικρότερη και είχα και την μάνα μου ( ένα άλλο τεράστιο θέμα που θα αναλύσω κάποια άλλη στιγμή) να μου σπάει τόσο τα νεύρα που ήθελα να τη φιμώσω με βρώμικη κάλτσα βασανιστικά!
Ένα αυγουστιάτικο απόγευμα λοιπόν ενώ με είχε πάρει από κάτω νιώθοντας απίστευτα πιεσμένη κυρίως για την οικονομική κατάσταση σπίτι μου χτύπησε το τηλ και ήταν η κολλητή μου η Ναταλία.
Αυτή η κοπέλα ότι και να έχω το πιάνει από km λες και έχει radar και δεν μπόρεσα ποτέ να της κρυφτώ.. δεν χρειάστηκε να πω πολλά, άλλωστε έχει ζήσει πολύ κοντά όλη την μαύρη μου περίοδο και είναι άνθρωπος που καταλαβαίνει έχει ζήσει κ αυτή σε σκοτάδι στο παρελθόν Εφόσον λοιπόν με άκουσε σε αυτή την άθλια ψυχολογική κατάσταση μου λέει ετοιμάσου θα έρθεις μαζί μου διακοπές !!!!!!!! Ήταν το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ!!! είχα 2 χρόνια να κάνω διακοπές πόσο μάλλον να πάω κάπου με την κολλητή μου και την κόρη της ( ναι είναι μανούλα) πράγμα που δεν είχα κάνει ποτέ μέχρι τότε.
Ήρθε λοιπόν η μέρα της αναχώρησης για Λευκάδα Κεφαλλονιά οδικώς φυσικά! ήδη από τις πρώτες ώρες στο αυτοκίνητο είχα αρχίσει να χαλαρώνω και να νιώθω ευτυχισμένη... ανυπομονούσα να πάω στις τέλειες παραλίες του ιονίου με τα καταγάλανα νερά και να μουλιάσω!
Ξεκινήσαμε με διαμονή στην Λευκάδα και θα πηγαίναμε τις τελευταίες 3 μέρες Κεφαλλονιά. Οι μέρες περνούσαν γρήγορα και πολύ όμορφα, όλη μέρα παραλία μετά φαγητό , ποτό και ύπνος ο Βασίλης θα πήγαινε με την οικογένεια του στην Ακράτα λόγω 15 Αυγούστου, μιλούσαμε καθημερινά στο τηλέφωνο και μπορώ να πω πως σε αυτές τις διακοπές συνειδητοποίησα πως είμαι ερωτευμένη μαζί του. Μου έλειπε απίστευτα και ανυπομονούσα να γυρίσω πίσω εφόσον θα ήμασταν και μόνοι μας στο σπίτι του για να κάνουμε διακοπές στην Αθήνα.
Όλες αυτές τις ημέρες των διακοπών κάναμε άπειρες ώρες συζητήσεις με την Ναταλία προσπαθούσαμε να φανταστούμε τον εαυτό μας μετά από καιρό, σχεδιάζαμε τον ερχόμενο χειμώνα , και κάναμε όνειρα.
Με αέρα ανανέωσης και μετά από αυτές τις υπέροχες διακοπές ήρθε η ώρα να γυρίσουμε στην μελαγχολική Αυγουστιάτικη Αθήνα... στον ερχομό ήδη είχα αρχίσει να έχω περίεργη διάθεση . Είχα ένα πολύ άσχημο προαίσθημα και έναν περίεργο φόβο.
Ήταν Κυριακή είχαμε λοιπόν σταματήσει στο Αίγιο που είναι το πατρικό της Ναταλίας για να κάνουμε την τελευταία βουτιά των διακοπών Ξεκινήσαμε κατά τις 4 το μεσημέρι και ήμασταν Αθήνα γύρω στις 7 το απόγευμα Η ανυπομονησία μου να δω τον Βασίλη με γλίτωνε από την κατάθλιψη του τέλους των διακοπών μου.
Φτάνοντας λοιπόν σπίτι άφησα τις βαλίτσες χαιρέτησα την μητέρα μου και πλάκωσα στα φιλιά τα λατρεμένα μου σκυλιά!( μου είχαν λείψει και αυτά απίστευτα πολύ.)
Μετά από λίγο μίλησα στο τηλέφωνο με τον Βασίλη για να κανονίσουμε να βρεθούμε ήταν να έρθει κατά τις 9 με το μηχανάκι για να πάμε την βόλτα μας... Ήθελα τόσο πολύ να ετοιμαστώ να βαφτώ να φορέσω να γίνω όμορφη για να δω το αγόρι μου που μου έλειψε ΤΟΟΟΟΟΣΟ πολύ Το μπάνιο για εμένα είναι ιεροτελεστία, πόσο μάλλον για να δω τον φίλο μου , θα έκανα scrubbing θα έβαζα τις ενυδατικές μου τα λάδια μου και ένα μακιγιάζ σε bronze αποχρώσεις για να τονίζει την μαυρισμένη μου επιδερμίδα ταίριαζε πολύ με τα φουντωτά μου σγουρά μαύρα μαλλιά ναι ένιωθα πολύ exotic τρομάρα μου! Ήρθε η ώρα να πάω στο μπάνιο μόλις έβγαλα το σουτιέν του μαγιό τι να δω! ήταν γεμάτο αίμα. ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΗΛΗ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ΜΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ. μου κόπηκαν τα πόδια δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη, ξεροκατάπια και με είχε πιάσει ταχυπαλμία το μοναδικό πράγμα που ψέλισσα από μέσα μου ήταν Θεέ μου.......
Μου αρέσει ο τρόπος που εκφράζεσαι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή