Όταν κανείς σχέδια ο θεός γελάει...

Θα συνέχιζα υπό άλλες συνθήκες την ιστορία της διάγνωσης μου αλλά με πρόλαβαν τα γεγονότα. Από την δεύτερη χημειοθεραπεία μου είχα πόνους στην δεξιά πλευρά του σώματος μου κάτω από την μαστεκτομή. Αποφάσισα λοιπόν να πάω στο νοσοκομείο και να το πω στον ιατρό μου. Με παρέπεμψε λοιπόν να κάνω ακτινογραφία θώρακα και υπέρηχο άνω και κάτω κοιλίας. Ωραία λέω θα κάνω τον έλεγχο μου να ηρεμήσει το κεφάλι μου από τις εμμονές .
Η ακτινογραφία ήταν καθαρή . Ο υπέρηχος όμως δεν ήταν υπέροχος .... Μου βρήκαν στο συκώτι ένα συμπαγές μόρφωμα το οποίο πρέπει να κοιτάξω με μαγνητική που θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη . Όταν ο γιατρός μου ανακοίνωσε πως πρέπει να κάνω αυτή την εξέταση ήδη είχα αρχίσει να τρέμω σαν το ψάρι με έβαλε σ ένα κρεβάτι να ηρεμήσω γιατί πήγα να λιποθυμήσω  Όπως καταλαβαίνετε έχω τρομάξει πολύ φοβούμενη την μετάσταση , ωστόσο έχω και την σημερινή χημειοθεραπεία να αντιμετωπίσω που οι παρενέργειες της είναι άθλιες και θέλει πολύ υπομονή.
Με άθλια ψυχολογία και πολλά δάκρυα τρόμου . Τα πρώτα πράγματα που σκέφτηκα στην περίπτωση που πεθάνω ( γιατί αυτές οι σκέψεις είναι κλασσικές για έναν καρκινοπαθή στο ενδεχόμενο μετάστασης  ήταν ο πόνος που θα προκαλέσω στους ανθρώπους μου .
 Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να λιώνω σ ενα νοσοκομείο απο χημειοθεραπείες όντας λείψανο και σκιά του εαυτού μου . Θα προτιμούσε να εξαφανιστώ απ το να βλέπω δικούς μου ανθρώπους χάλια εξ αιτίας μου. Πόσο μάλλον την μητέρα μου που με μεγάλωσε μόνη της και τον άνθρωπο μου που έχω αγαπήσει χωρίς όρια .Δεν έχω λόγια να περιγράψω τον πόνο που νιώθω κάτι τέτοιες στιγμές .... Ένα γαμώτο μου βγαίνει .... Έχω τόσο όρεξη να ζήσω, αγαπάω τόσο δυνατά και επιτέλους αγαπιέμαι εξίσου δυνατά !!!! Έχω γίνει "ενα" με τον. Άνθρωπο μου και ειναι αυτός που είναι δίπλα μου πιο πολυ απ όλους ... Είναι ο λόγος για να παλέψω όλο αυτό το θρίλερ που περνάω . Είναι αυτός που ενώ είμαι χλωμή χωρίς μαλλιά και κομμένο μαστό με λέει το πιο όμορφο πλάσμα του κόσμου και τα μάτια του λάμπουν , είναι αυτός που με πηγαίνει στην κάθε μου θεραπεία και μου κρατάει το χέρι , αυτός που μου κράταγε το μέτωπο μου στους εμετούς των παρενεργειών ... Αυτός που μου κράταγε το χέρι μέχρι να μπω στα χειρουργεία , αυτός που θέλει να κάνει οικογένεια και παιδιά μαζί μου χωρίς προκαταλήψεις λόγω του ιστορικού μου, είναι αυτός που για να μην νιώθω Μόνη μου μετά τις θεραπείες χαραμίζει τα σαββατόβραδα του μαζί μου, είναι αυτός που πάντα πιστεύει πως θα το ξεπεράσω και θα ζήσουμε μαζί όπως έχουμε σχεδιάσει. Γίνεται να μην πονάω λοιπόν όταν υπάρχει περίπτωση να μην καταφέρω να του ανταποδώσω αυτό το τόσο μεγάλο δώρο που μου έχει κάνει ; Επιτέλους είδα πως ει ναι να με αγαπούν πραγματικά ναι από αυτή την άποψη θα φύγω ευτυχισμένη αλλά μ ενα τεράστιο γαμώτο.... Γιατί τώρα που σε βρήκα να μην σε ζήσω ματάκια μου ;;; Μπορεί η μαγνητική να μην δείξει κάτι ανησυχητικό αλλα αυτές είναι οι σκέψεις μου όταν με παίρνει από κάτω . Δυστυχώς αναπόφευκτα συχνά .....
http://www.youtube.com/watch?v=zbcLr6mqIVI