Ο Σταυρός

Μεγάλη Παρασκευή ξημερώνει ... Η πιό κατανυκτική μέρα του χρόνου.
Πένθος... Βαριά μέρα .. Θυμόμαστε τους κεκοιμημένους...
Το πιο σήμαντικο όμως της μέρας θα έπρεπε να είναι ο απόλυτος σεβασμός στον Ιησού που ταπείνωθηκε με τον πιο μακάβριο ακραίο και σκληρό τρόπο... Για να βιώσει τον ανθρώπινο πόνο και να πάρει τις αμαρτίες μας πάνω του ....πως θα μπορούσε να δώσει σε εμάς κουράγιο και να μας μιλήσει για ταπείνωση αν δεν το έκανε ο ίδιος; Τα βασανιστήρια που υπεμεινε δεν πλησιάζουν ούτε καρκίνους ούτε χρέη στη τράπεζα .... Και όμως τα υπεμεινε από κατωτερους του ... Πονέσε ... Παρακάλεσε τον πατέρα του να τον γλιτώσει τελευταία στιγμή και να μην πιει το ποτηριον ετουτο... Γιατι έζησε την ανθρώπινη υπόσταση μέχρις εσχάτων ... Το λιγότερο που μπορεί να κάνει ο καθένας μας είναι τουλάχιστον να σεβαστούμε αυτή τη μέρα ... Να συνειδητοποιήσουμε το μεγαλείο της προσφοράς του ! Βιώνω τον δικό μου Σταύρο που είναι βαρύς ! Αλλά όταν σκέφτομαι τα βασανιστήρια του μου φαίνεται μικρός και λίγος ! Πόσο λίγοι πρέπει να νιώθουμε μπροστά του που παραπονιομαστε για ανούσια πράγματα .... Οσοι έχουν βιώσει το απόλυτο μηδέν την απόλυτη θλίψη και τον θάνατο να τους χαϊδεύει θα έχουν νιώσει στο πετσί τους αυτή τη μέρα ... Οι υπόλοιποι θα πείτε πως τα εγκεφαλικά μου κύτταρα κάηκαν και πως το έχω ρίξει λόγω καρκίνου στις εκκλησίες ... (Το ακούω πολύ τελευταία ) μάθετε λοιπόν πως μεγάλωσα στο κατηχητικο και πάντα πίστευα. Δεν έκανα σε καμία περίπτωση ούτε κάνω πνευματική ζωή . Το μόνο και το λιγότερο που μπορω να κάνω είναι να είμαι ευγνώμων για όλα όσα μου έχει δώσει ο θεός και να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος . Σήμερα η μέρα είναι ιερή ... Μακάρι να μπορέσετε να συνειδητοποιήσετε το μεγαλείο του ... Είμαστε όλοι παιδιά του. Αυτά που ζητάει από εμάς είναι πολύ λίγα μπροστά σε όλα όσα μας έχει προσφέρει και μας προσφέρει καθημερινά. Ο Σταυρός μας είναι πρώτα δικός του και μετά δικός μας ... Γιατι πρώτα ασθένει η ψυχή και μετά το σώμα μας ... Και για την ψυχή μας εμείς είμαστε υπεύθυνοι κατα πόσο θα τη σώσουμε ... Μας δωθηκαν όλα και εμείς από αχαριστία θέλαμε κ αλλά κ αλλά κ αλλά ....
Εκτιμηστε όσα έχετε είναι τα δώρα του ... Το σήμερα είναι δώρο του ... Ενα ευχαριστώ είναι το λιγότερο ... Καλό Πάσχα