R.i.p George Kant

Χθες ... Έμαθα την απίστευτα δυσάρεστη είδηση. Σοκαριστηκα... Ταράχτηκα... Ξέσπασα...θύμωσα!!!!
Τον γνώρισα όπως όλοι μας Απ το blog του περίμενα πως και πως να διαβάσω νέα του ανάρτηση και ήλπιζα να έχει καλή εξέλιξη ! Ο τρόπος του μοναδικός με απίστευτο black humor στις πιο σκληρές καταστάσεις και συνθήκες . Κατάλαβα το μεγαλείο του Απ την υπομονή του και τη στάση του σε όλο αυτό το μαρτύριο που περνούσε . Τα λέγαμε απο FB και δίναμε ο ένας στον άλλο κουράγιο . Γιατί αν δεν φας το απόλυτο σκατό που λέγεται καρκίνος σορυ παιδιά δεν παίζει να νιώσεις ποτέ τι εστι απόγνωση πόνος φρίκη τρόμος . Και οσο κουράγιο και να θες να δώσεις σε κάποιον δεν έχει καμία αξία με το κουράγιο που θα σου δώσει ένας ομοιόπαθης.
Καλό μου πλάσμα ... Παρά είχες πολλα @@ για αυτόν το κόσμο που βρωμοκοπάει και ζέχνει. Εκεί που πιστεύω εγω πως πάμε. ... Θα σε περιμένουν δάφνες γιατι επάξια κουβαλησες έναν Σταύρο με τεράστια αξιοπρέπεια και μηδενική μεμψιμοιρία .
Χαίρομαι γιατί εκεί που πάς δεν έχει πόνο ούτε προδοσία απο ανθρώπους .
Τα σέβη μου κύριε κανταρτζόπουλε. Καλή αντάμωση .
Με κάτω το κεφάλι μου.

http://oapatris.wordpress.com/2013/05/07/o_thanatos_tou_george_kant/

Σ' έχω δει στα πιο παράξενα και όμορφα μέρη
όπου κρατούσα μικρόφωνο βρισκόσουν εκεί
με ένα τσιγάρο ή μ' ένα ποτήρι στο χέρι
κάπου στο βάθος μακριά από τη σκηνή
σ' είδα χειμώνα σ' ένα χώρο ζεστό μικρό
και καλοκαίρι σε φευγάτο νησί
σ' είδα σε γήπεδο σε κάποιο μακρινό χωριό
και στην Αθήνα σε μεγάλο μαγαζί.
Σ' είδα κι αλλού με κόσμο πολύ στριμωγμένο
και σε μέρος που ήμασταν εμείς κι εμείς
σ' είδα να γελάς και άλλοτε θυμωμένο
και γούσταρα λόγω τιμής
σ' έχω ακούσει δυνατά να τραγουδάς και να φωνάζεις
να τα κάνεις τριγύρω σου κομμάτια
σ' έχω πιάσει για ώρα προσεκτικά να κοιτάζεις
τα 'χουμε πει τόσες φορές με τα μάτια.
Σ' είδα να μου χτυπάς την πλάτη και να φεύγεις
να δακρύζεις και το κεφάλι να σκύβεις
σ' έψαχνα κάπου στο φως, αλλά κι εσύ τ' αποφεύγεις
στην αρχή μου φαινόταν πως κι εσύ κάτι κρύβεις
με την πάρτη σου που λες είχαν πολλοί τρελαθεί
σ' είχαν περάσει για χαμένο ή ασφαλίτη
τώρα ξέρω το Low Bap όπου βρεθεί
έχει ένα φύλακα άγγελο αλήτη.
Ρε, δε με νοιάζει από που 'ρθες σου λέω
κι εμείς εδώ είμαστε περαστικοί
στον ουρανό ν' ανέβω και να τα λέω
πάω στοίχημα πως θα 'σαι και εκεί
Ρε, δε με νοιάζει ποιος σ' έστειλε, τι θες
ούτε αν είσαι από άλλο πλανήτη,
εδώ χρωστάμε λύπες και χαρές
σ' ένα φύλακα άγγελο αλήτη.
Δε σ' έχω πιάσει πάνω απ' άλλους να θέλεις ν' ακουστείς,
όμως μαντεύω πως καλά με τα λόγια θα τα πας
δεν αγριεύεις χωρίς λόγο κι αν πιαστείς
τότε κουλάρεις ξανά και στο τοίχο ακουμπάς
υποψιάζομαι περίπου ποιο τραγούδι γουστάρεις
και νιώθω πως ακούς πάντα τ' "Ονειρολόγιο",
ωραία, ακόμα ένας τρελός ταξιδιάρης
που είν' η ζωή του ένα Low Bap δρομολόγιο.
Υπάρχουν φίλοι που δεν έχουν δώσει δραχμή,
ενώ εσύ πληρώνεις μάλλον εισιτήριο
υπάρχουνε κι αυτοί που δεν είχανε τιμή,
ποιο θα τους διάλεγες, για πες μου, εσύ μαρτύριο
υπάρχουν κι άλλοι όχι και τόσο κουρασμένοι
θυμίζουν μαθητές μέσα στην τάξη
μπροστά που κάθονται οι καλά οι διαβασμένοι
και πίσω αυτοί που είναι αλλού μα και οι εντάξει
Μου 'παν στα δύσκολα πως ρώταγες για μένα
τότε γέλασα πολύ κι η ψυχή μου το χάρηκε
τους είπα να σε βρουν, όμως τα ίχνη σβησμένα
κάποιος τους είπε πως ο αλήτης χάθηκε
εγώ όμως ξέρω την επόμενη φορά
όταν θα ψάξω από πάνω απ' τη σκηνή
σε μια γωνιά, στη τελευταία τη σειρά
πάω στοίχημα ξανά πως θα 'σαι εκεί.