Λυγίζω.

Πραγματικά νιώθω πως λυγίζω. Έχω αρχίσει να κουραζομαι. Να απελπιζομαι. Για την πορεία της ζωης μου . Αρχές Μαΐου τελικα θα κάνω εξετάσεις για να δουν αν είμαι καθαρη και αν εχει επιδράσει η θεραπεία . Σωματικα έχω αρχίσει και κλαταρω. Έχω αρχίσει να μην έχω πολλές αντοχές .διαφοροι πόνοι στο σώμα μου με τρομάζουν . Ώρες ώρες λέω δεν αντέχω άλλο . Ο χωρισμός ήταν μια κλωτσιά που με έριξε ακόμα πιο κάτω . Είχα έναν άνθρωπο που ένιωθα πως με περίμενε για να ζήσουμε μαζι όσα μας στέρησε ο καρκίνος ... Έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για πολλα . Νιώθω άδεια . Δεν θέλω να βγω απ το Σπιτι μου . Δεν θέλω να εχει όμορφες μέρες ... Δεν έχω δικαίωμα μάλλον να "θέλω" . Τι κακο έχω κάνει αναρωτιέμαι για να περνάω όλα αυτα ; Κ αν δεν έχω κάνει και είναι για το καλο της ψυχής μου ... Θα τελειώσει ποτε ; Κ αν τελικα πεθάνω ; Πόσο τραγικό είναι να ξέρεις πως θα πεθάνεις και να περιμένεις τον θάνατο σου ; Θα κοιτάς αυτούς που μένουν πίσω και θα λαχταρας να κάτσεις πίσω μαζι τους .... Πόσο σκληρή είναι η ζωη .... Γιατι να αγάπησω σε αυτη τη φάση και να βιωσω τον χωρισμο...δεν Ζω... Ήδη. Είμαι σε μια κατάσταση αναμονής . Απογοήτευσης και απάθειας . Λαχταραω να έρθει μια μέρα που θα είμαι υγιής !!! Θα έρθει;;;;; Ας με λυπηθει πραγματικά ο θεός κ ας μου δώσει λίγη Χαρα δεν αντέχω άλλη πίκρα ! Πραγματικά δεν αντέχω άλλη πίκρα έλεος