Έφτασα λοιπόν επεισοδιακά στην ηλικία των 30!!!!! Πριν χρόνια φανταζόμουν τον εαυτό μου μέχρι τα 30 παντρεμένη , ερωτευμένη , με παιδιά....και μαλιστα πολυ περιποιημένη με τη δουλειά μου και την ωραία καθημερινότητα μου ...
Τελικά τα 30 ήρθαν μαζί μ´εναν καρκίνο .. Που δεν ξέρω για πόσο θα τον έχω κ αν θα καταφέρω να τον στείλω απο εκει που ήρθε. Στις 30 Μαρτίου λοιπόν ... Σηκώθηκα απο το κρεβάτι μου με κατάθλιψη ... Αναρωτήθηκα αν θα ειναι τα τελευταια μου γενέθλια , πόσα ακόμα θα γιορτάσω...του χρόνου αν τα γιορτάσω θα έχω ξεμπερδεψει; Θα έχω μαλλιά; Τον άνθρωπο μου δίπλα μου ;
Η όψη μου όλο κ πιο σοκαριστικη γίνεται ... Έχω χλωμιασει εντελώς . Έχω αρχίσει να πρηζομαι απ τις κορτιζονες.. Τα ματια μου έχουν ξεράθει, η πλάτη μου πονάει απ τη μαστεκτομη κ γενικότερα είναι λίγο περίεργη η φάση ... Γενικότερα έχω μια ηρεμία κ μια δύναμη που οφείλεται θεωρω στον Θεό ... Ναι θεωρω πως μου εχει δώσει ο θεός δύναμη να το αντιμετωπίσω όλο αυτο . Η προσευχη κάνει θαύματα . Ελπίζω ... Μέχρι στιγμής υπάρχουν κάποια πράγματα που έχουν συμβει με περίεργο κ ανεξιγητο τροπο που τα θεωρω καλούς οιωνούς .
Ωστόσο ... Βλεπω κάθε μέρα ανθρώπους υγιείς , να χαίρονται τη ζωη , να ζουν τον έρωτα τους , να διασκεδάζουν να κάνουν τα πιο απλα πράγματα κ εγω να μην μπορω και είναι πραγματικα βασανιστικό . Τη Παρασκευή πετύχαμε με τον Βασίλη το free day κ μ´έπιασαν τα κλάματα ...έχω λαχταρισει τόσο πολυ μια βόλτα με το ποδήλατο που όταν καταφέρω να ανέβω πάλι θα αρχίσω να κλαίω απ τη χαρά μου...
Όνειρα έχω ξεκινήσει να κάνω ... Αλλα είμαι άνθρωπος του "μαζι " και επειδη οι απώλειες πανε κ έρχονται με τον καρκίνο ... Προσπαθώ να με φανταστώ ευτυχισμένη Μονή μου γιατι δεν ξέρω πόσο και ποιος θ´αντεξει μέχρι να τελειώσει όλο αυτο ... Αν τελειώσει κ οπότε τελειώσει .
Αυτο είναι άλλο ενα δύσκολο κομμάτι που πρέπει να αντιμετωπίσω .
Έρχονται λοιπόν κάτι τέτοιες στιγμές που η ώρα είναι 3 και δεν ακούγεται τίποτα ... Και δάκρυα τρέχουν γιατι ξέρω πως σίγουρα υπαρχει κάποιος που με αγαπάει ...και κάτι μου ετοιμάζει ... Δεν ξέρω τι! Αλλα προσπαθώ να του έχω εμπιστοσύνη οσο γίνεται ! Αυτές τις στιγμές ζητάω μια αγκαλια πατρική κ να δείξει έλεος ... Τπτ άλλο .με ρωτούσαν όλοι τι δώρο θέλω για τα γενέθλια μου ... Δεν μου κάνει τίποτα απολύτως αίσθηση ! Πλέον ούτε παπούτσια ούτε τσάντες ούτε ρούχα τίποτα !!!! Απελευθερώθηκα! Αυτο που έχω ανάγκη είναι μια προσευχη εγκάρδια να γίνω καλά και αυτο είναι το πιο σημαντικό δώρο μπορει να μου κάνει κάποιος !
Τίποτα άλλο !
Πολύ όμορφα τα έθεσες όλα.. Αλλά, θα σου πω κάτι: κανείς δεν ξέρει να τα γενέθλια που γιορτάζει είναι τα τελευταία.. Κανείς.. Απλά, οι "άλλοι" δεν το σκεφτόμαστε.. Ο Γιάλομ γράφει σε ένα βιβλίο του ότι ο θάνατος είναι σαν τον ήλιο: ξέρουμε ότι υπάρχει, ξέρουμε προς τα πού βρίσκεται, αλλά δεν τον κοιτάμε κατάματα! Έτσι ζούμε οι πιο πολλοί.. Παίζουμε κρυφτό με τον "Ήλιο" μας! Αλλά, όλοι έχουμε αυτόν τον ιδιότυπο Ήλιο. Οπότε, δεν διαφέρεις παρά μονάχα στη γνώση, στην επίγνωση πιο σωστά της φθαρτότητας.. της θνητότητας.. Βγάλτην από το προσκήνιο αυτή τη γνώση! Μην κοιτάς τον "Ήλιο" κατάματα.. δεν υπάρχει λόγος! Εσύ να κοιτάς αυτούς που αγαπάς, τον σύντροφό σου, τα ζωάκια σου τα απίθανα, τους φίλους σου και τους αγαπημένους σου τόπους.. Κι αν θα μείνεις μόνη; Αυτό δεν το ξέρεις, απλά το φοβάσαι. Πίστεψέ με, με ή χωρίς καρκίνο, πολλοί άνθρωποι είναι μόνοι, με ή χωρίς σύντροφιά - αν με εννοείς.. Σημασία έχει η ποιότητα και η Αγάπη στη ζωή. Και η Αλήθεια. Η μοναξιά δεν είναι απαραίτητα κακή.. Αλλά, δεν νομίζεις ότι είναι πολύ απίθανο και μακρυνό το ενδεχόμενο να μείνεις μόνη;;;;;; Όταν στα 15 μας νομίζαμε ότι τα 30 είναι ηλικία ορόσημο, οπότε θα "έπρεπε" ή θα θέλαμε να τα έχουμε κάνει όλα..ε, εντάξει.. μικρές είμαστε, παραμύθια ονειρεύομαστε. Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ό χρόνος όλος! Άρα, μια στιγμή, ένας άνθρωπος, μπορεί να κάνει τη διαφορά!! Να εύχεσαι, να προσεύχεσαι, να ελπίζεις και να περνάς όμορφα! Δίχως χρονικούς περιορισμούς! Δίχως τέρμα! Σε φιλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή