Δυστυχώς η όλη φάση έχει σκαμπανεβάσματα ... Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να με μάζεψω απ τα πατώματα αλλα μάταια. Την προηγούμενη εβδομάδα έκανα το νέο φάρμακο "το καλό που ξηγίεται" και απο ζαμπόν έγινα σάπια φέτα μορταδέλας... Έπεσαν και τα λευκά αίμοσφαιρια και άρπαξα και μια ιωσάρα... Με τρελό πόνο στο λαιμό .. Ούτε το σάλιο μου δεν μπορώ να καταπιώ... Δέκατα και διαροια κοινώς με πήγε spray! Κέρασα αφιερώσεις ... Έχω σερβίρει μερίδες για όλο το λεκανοπέδιο .... Δεν μιλάω για τα αέρια ... Το άρωμα της ψιταλειας μπροστα στα χημικά μου αέρια είναι το Chanel no5.... Σε συνδιάσμο με μαύρο κύκλο στο μάτι, χρώμα δέρματος μουσταρδί ... Τα κόκαλα όχι απλα πονουν.. Περπαταω σαν γριά με καμπούρα ...όλο αυτο για να ξέρετε πως ο καρκίνος μαστου δεν μένει σε μια ροζ κορδελιτσα... Αλλα αυτο θα το αναλύσω σε άλλο πόστ μήπως και σαε κινητοποιησω να ψάξετε τα βυζιά σας....
Πήγε λοιπόν σήμερα η μητέρα μου κομμάτι απ τον όγκο στο νιμιτς για να μάθουν αν είναι her2 η όχι ....
Απο την δεύτερη ιστολογικη φάνηκε πως είναι αλλα έπρεπε να γίνει η εξέταση fish.καθησα λοιπόν και έψαξα για το her2. ....τι το θέλα ... Πολυ κακη πρόγνωση προσδόκιμο ζωης με μεταστάσεις 3-5 χρονια ζωης.... Τόσο υπέροχα !!!! To herceptin είναι πολυ αποτελεσματικο αλλα σε πρώιμο στάδιο ... Και τώρα κάνει δουλεια αλλα η πρόγνωση παραμένει κακή ...η νόσος παίζει και να ξανάρθει ... Και πάλι τα ίδια .. Θα τρώω χρονια σε νοσοκομεία μέχρι να λιώνω σε κανένα δωμάτιο με κανένα παππού πιο δίπλα . Κ αν μου πείτε να μην κοιτάζω τη πρόγνωση τότε θα σας πω δεν γίνεται γιατι θέλω να ξέρω τι έχω . Φυσικα και δεν είναι τπτ σίγουρο ... Αλλα είναι λίγο εκνευριστικο που εχει παει απ το κακο στο χειρότερο ... Είναι χοντρο σπάσιμο να με βρίσκει κάτι τέτοιο στη πιο παραγωγική ηλικία ... Συμφωνώ πως χτυπάει μωρά και παιδια .. Είναι πολυ πιο σκληρο... Θα ήθελα να είχα την άγνοια τους και την αγνότητα τους να το αντιμετωπίσω .
Οι άνθρωποι δίπλα μου έχουν αρχίσει να στενοχωριουνται. Το βλέπω και δεν μπορει να μου κρυφτει κανείς .
Αφου η όψη μου εχει αρχίσει να αλλάζει ειδικα τις τελευταίες μέρες ...όνειρα δεν μπορω να κάνω ούτε για αστείο .εχω ξενερωσει πολυ!!!!! Ποναω και ξενερωνωωωωωω..... Δεν γινόταν να είναι κάτι πιο ήπιο έπρεπε να είναι αυτός ο κωλο τύπος ... Θέλω να γίνω τελείως καλα και να μην ξανάρθει αυτη η μαλακια ποτεεεεε γίνεται ;;;;;;;;;;;;;
Κουράγιο κοριτσάρα μου!!! Δεν ξέρω τι άλλο να πω πια!!! Θέλω μόνο να σε συναντήσω κάποια στιγμή, όποτε μπορέσεις, γιατί άλλο να τα λέμε από κοντά και άλλο διαδικτυακά... Σε σκέφτομαι πάρα πολύ καθημερινά..Δεν μου φεύγεις από το μυαλό και όλο ψάχνω κάτι να βρω για να σου πω, αλλά στο μόνο που καταλήγω είναι ότι απλά θέλω να ξέρεις ότι υπάρχουν σίγουρα πολλοί που σε σκέφτονται , υπάρχω κι εγώ που σε σκέφτομαι συνέχεια!! Φιλάκια πολλά και πολύ γλυκά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:) <3
ΔιαγραφήΈχεις απόλυτο δίκιο.. Σε λίγες γραμμές έδωσες γλαφυρά όλη την κατάσταση. Κανείς δεν μπορεί να σου απαντήσει στα "γιατί" σου. Κανείς δεν μπορεί να σου πάρει τον φόβο ή τον θυμό σου μακριά. Κανείς δεν μπορεί να σου απαντήσει και να σου εξασφαλίσει το "αύριο" που ονειρεύτηκες. Όμως, ίσως σε βοηθήσει να σου πω πως όλοι, με κάποια διαφορετική σειρά, με κάποιον άλλο τρόπο, με λιγότερο ή περισσότερο βίαιο ή επώδυνο τρόπο, όλοι βρισκόμαστε στο πουθενά. Μια σημαντική διαφορά μεταξύ υγιών και ασθενών, είναι πως οι δεύτεροι γνωρίζουν.. Οι άλλοι απλώς αγνοούν κι έτσι ελπίζουν, έτσι ονειρεύονται.. Το έγραψες και μόνη σου για τα μωρά και τα παιδιά. Η άγνοια ίσως απαλύνει λίγο το φορτίο, αλλά δεν γίνεται επί μακρόν. Αμπελοφιλοσοφίες θα μου πεις εκ του ασφαλούς. Όχι ακριβώς. Απλά, προσπαθώ πάντα να μπαίνω στη θέση του άλλου, όχι για να μακαρίσω τη δική μου τύχη, αλλά για να ξορκίσω τον δικό του πόνο και φόβο. Και εν τέλει, αυτός είναι ο ρόλος μας ως ανθρώπων: να παραστέκουμε, να στηρίζουμε, να φροντίζουμε, να χαϊδεύουμε, να ακούμε, να σιωπούμε.. Να μεταγγίζουμε δύναμη, ελπίδα αληθινή όχι ψεύτικη.. Να φέρνουμε το όνειρο πιο κοντά.. Για όλους μας. Σου εύχομαι πολύ και καλή τύχη, δύναμη και αντοχή. Σε σκεφτόμαστε και σου στέλνουμε όλη τη θετική μας ενέργεια και συμπάσχουμε. Σε φιλώ. (Φίλη μιας φίλης σου)
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτη τη τυχη βρειτε τη και πειτε της δεν θελω πολυ θελω λιγο.... ετσι για να σπασει το σερι..... σέυχαριστω πολυ!!!
ΔιαγραφήKoυράγιο κούκλα μου.. Ξέρω πως προφανώς έχεις βαρεθεί να το ακούς αλλά δε μπορείς να κάνεις κι αλλιώς.. Μην εγκαταλείπεις ποτέ την ελπίδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν εγκαταλειπω τιποτα ουτε ελπιδα ουτε οτι ειναι να κανω... απλα ωρες ωρες..κλαταρω
ΔιαγραφήΚουκλα μου ειχες καιρο να γραψεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχας γνωμη μου ειναι να μην ψαχνεις στο ιντερνετ, ασε γυρω σου ανθρωπους που τους εμπιστευεσαι να κοιτανε για αυτα.
Συμφωνω απολυτα οτι ειναι η χειροτερη ηλικια αυτη να το παθεις, γιατι εισαι νεος, παραγωγικος και καταλαβαινεις πληρως τι γινεται.. Επισης με το ρημαδι το ιντερνετ μπορεις να τα μαθεις ολα, εγω μπορω να κανω διαλεξη για την περιπτωση μου.
Σκεψου ποσοι ανθρωποι στον κοσμο ειναι στην θεση σου, ποσοι θα ειναι σε ενα μηνα που θα παρουν καποια αποτελεσματα και ποσοι σε ενα χρονο.
Ολοι νιωθουμε τα ιδια ακριβως συναισθηματα οταν μας συμβαινει αυτο.
Δες μια ταινια το 50/50 μπορεο να σε βοηθησει για το πως προσεγγιζεις το θεμα!!
Η ταινια αυτη ειναι η προσωπικη ιστορια του σκηνοθετη!
Σου στελνω πολυ αγαπη,
Εισαι πολυ δυνατη :-)
το ιντερνετ οντως εν μερη κανει κακο.... εμπιστευομαι οσο μπορω τους γιατρους μου.οντως πολυς κοσμος τα τραβαει το ξερω....θελω να το δω το 50/50
Διαγραφήαμαν με το δυνατη.... ρε αληθεια.... αν ημουν δυνατη δεν θα μ επαιρνε τοσο απο κατω θα ημουν αλλιως. πιο ψυχραιμη και ετοιμη για το χειροτερο